دانشنامه تاریخی
نمادهای دولتی چین جنبه مهمی از فرهنگ و هویت این تمدن بزرگ است که در طول هزاران سال uniqueness خود را حفظ کرده است، علیرغم تغییرات سیاسی و تاریخی متنوع. نمادهای دولتی سنت‌های کهن، آموزه‌های فلسفی و همچنین مراحل مهم تاریخ آن را منعکس می‌کند. در این زمینه، بررسی تاریخ نمادهای دولتی چین کمک می‌کند تا بفهمیم چگونه نگرش‌ها نسبت به دولت، قدرت و مردم تغییر کرده است و چه ایده‌هایی پشت تصاویر نمادین قدرت و وحدت ملت چین وجود داشته است.
نمادهای چین ریشه در اعماق تاریخ دارند و بسیاری از این نمادها همچنان در نشانه‌های دولتی مدرن استفاده می‌شوند. یکی از قدیمی‌ترین نمادها اژدها است - موجودی اسطوره‌ای که نماد قدرت و سلطه است. اژدها در فرهنگ چینی همیشه نماد سلطنتی و همچنین خوشبختی و شکوفایی بوده است. در دوران امپراتوری، سلسله‌ها از اژدها به عنوان نشان خود استفاده کردند، در حالی که اژدرهای مختلف روی نشانه‌ها و مهری‌ها می‌توانستند تعلق به یک سلسله خاص را نشان دهند.
نماد مهم دیگر، ققنوس است - پرنده‌ای که نماد تولد دوباره و جاودانگی است. در اسطوره‌شناسی چینی، ققنوس با هماهنگی و تعادل مرتبط است که با اتصال جنبه‌های مذکر و مؤنث نمادین می‌شود. تصاویر اژدها و ققنوس اغلب به صورت جفت استفاده می‌شدند، جایی که اژدها نماینده امپراتور و ققنوس نماینده امپراتریس بود. این نمادها در فرهنگ چینی عمیقاً ریشه‌دار شده و در طول قرن‌ها ادامه یافته‌اند.
در دوران امپراتوری چین، نمادهای دولتی به شدت با شخصیت امپراتور فراموش شده است. به ویژه، نشان‌ها و امضاهایی که توسط امپراتور استفاده می‌شد، قدرت الهی او را منعکس می‌کرد. یکی از مشهورترین نمادها "پنج اژدها" بود که بر روی نشانه‌ها و مهری‌ها استفاده می‌شد. اژدها بر روی نشان امپراتوری همیشه با پنج چنگال تصویر می‌شد که نمایانگر استثنایی بودن او بود، زیرا اژدهایی با این تعداد چنگال نماد قدرت سلطنتی به طور خاص بود.
علاوه بر این، نشانه‌های قدرت امپراتورهای چین شامل طرح‌های رنگی مختلف نیز بود. به عنوان مثال، رنگ زرد "رنگ امپراتور" محسوب می‌شد، زیرا به عنوان نماد زمین و هماهنگی شناخته می‌شد و همچنین ارتباط امپراتور با آسمان و زمین را نشان می‌داد. دربار امپراتوری لباس‌های زرد می‌پوشید و کاخ‌ها عمدتاً به رنگ زرد تزئین می‌شدند که مقام امپراتور به عنوان بالاترین فرمانروا را تأکید می‌کرد.
پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949، نمادهای دولتی جدیدی طراحی شد که شامل نشان، پرچم و سرود ملی است. نشان جمهوری خلق چین یکی از بارزترین نمونه‌های استفاده از نمادها در تاریخ معاصر چین است. در مرکز نشان، یک دایره قرمز قرار دارد که نماد آینده روشن کشور است. درون دایره، میدان تیان‌آن‌من - میدان در پکن، که موقعیت مرکزی چین را در جامعه جهانی نمادین می‌کند، تصویر شده است.
بر روی نشان همچنین پنج ستاره و هلال ماه تصویر شده است. پنج ستاره نماد پنج گروه مردم اصلی چین (هان، منچو، مغول، تبت و ایغور) است، در حالی که هلال ماه نمادی سنتی چین را نمایندگی می‌کند. پنج ستاره و هلال ماه در یک دایره واحد قرار دارند که وحدت قومیت‌های چین را در چارچوب یک کشور تأکید می‌کند.
پرچم جمهوری خلق چین در تاریخ 1 اکتبر 1949 به تصویب رسید. این پرچم شامل یک زمینه قرمز با پنج ستاره طلا در گوشه بالای چپ است. ستاره‌ها در پرچم نماد پنج گروه مردم چین هستند. چهار ستاره کوچک نماد گروه‌های قومی دیگر و یک ستاره بزرگ که در مرکز قرار دارد، نماینده ملت چین به طور کلی است. رنگ قرمز پرچم نماد انقلاب و مبارزه مردم چین برای استقلال و آزادی خود و همچنین انقلاب سوسیالیستی است که منجر به ایجاد دولت جدید شد.
پرچم چین نه تنها نماد انقلاب سیاسی، بلکه نماد تحولات فرهنگی و اجتماعی است که در کشور رخ داده است. بر خلاف نمادهای سلطنتی که قدرت مطلقه و سنت‌ها را بیان می‌کردند، پرچم جمهوری خلق چین نمایانگر ایده‌های انقلاب، برابری و جمع‌گرایی است که پایه‌گذار هویت جدید چینی شده است.
سرود ملی چین، که با عنوان "مارش داوطلبان" شناخته می‌شود، در سال 1949 به تصویب رسید و به عنصر مهمی از نمادهای دولتی تبدیل شد. این اثر ایده‌آل‌های انقلاب و مبارزه برای استقلال، و همچنین وفاداری به مردم و آرزو برای آینده روشن را ابراز می‌کند. متن سرود توسط شاعر تان هاو نوشته شده و موسیقی آن توسط نی اری ساخته شده است. این سرود در طول رویدادها و مناسبت‌های رسمی استفاده می‌شود و اهمیت میهن‌پرستی و وحدت مردم چین را تأکید می‌کند.
سرود چین نماد اتحاد همه ملت‌های چینی در مبارزه برای اهداف مشترک و عدالت است. از زمان تصویب آن، "مارش داوطلبان" نماد قوی روح انقلابی و تحولات اجتماعی است که همراه با تأسیس جمهوری خلق چین بوده است.
نمادهای دولتی معاصر چین همچنان در حال توسعه هستند و سنت‌ها را حفظ کرده و آن‌ها را به شرایط سیاسی و اجتماعی جدید تطبیق می‌دهند. عناصر نمادهای قدیمی، مانند اژدها و ققنوس، معنای خود را حفظ کرده‌اند، اما اکنون با تفسیر جدیدی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، اژدها نماد فقط قدرت سلطنتی نیست بلکه نمایانگر قدرت چین در صحنه جهانی است. همچنین با رشد اقتصادی مرتبط است و ققنوس همچنان نماد تولد دوباره و امید است.
علاوه بر این، در نمادهای معاصر چین، نماد سوسیالیسم جایگاه مهمی دارد که شامل عناصری همچون رنگ قرمز، ستاره‌ها و عناصری است که جمع‌گرایی و قدرت مردم را منعکس می‌کنند. لازم به ذکر است که نمادهای ملی چین به طور فعال در سیاست بین‌الملل، اقتصاد و فرهنگ استفاده می‌شود و تمایل کشور را برای ترویج منافع خود در صحنه جهانی و تقویت جایگاه خود به عنوان یک قدرت جهانی منعکس می‌کند.
بنابراین، تاریخ نمادهای دولتی چین گستره‌ی وسیعی از تغییرات را در کشور طی هزاران سال را در بر می‌گیرد. از نمادهای سلسله‌های باستانی تا نشانه‌های مدرن جمهوری خلق چین، نمادهای دولتی چین همچنان در حال توسعه هستند و رویدادهای اساسی، آموزه‌های فلسفی و آرزوهای مردم چین را منعکس می‌کنند.