கடவுள் நூலகம்
இத்தாலியின் அரசு சின்னங்கள் மிகவும் நீண்ட மற்றும் வளர்ச்சியான வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளன, இது நாட்டில் ஏற்பட்ட அரசியல், சமூக மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்களை பிரதிபலிக்கிறது. இத்தாலியின் சின்னங்கள், கிண்டி, சின்னம் மற்றும் கீதம் போன்றவை, தேசிய அடையாளத்தில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன மற்றும் அதன் அரசு மற்றும் கலாச்சார வாழ்வின் முக்கிய கூறாக இருக்கின்றன. இந்த சின்னங்கள், ரோம் பேரரசு தொடங்கி, moderno வாங்கி அத்தியாயத்தில் இத்தாலியின் வரலாற்றில் முக்கியமான தருணங்களை பிரதிபலிக்கும் விதமாக, நூற்றாண்டுகளாக மாற்றங்களை கண்டுள்ளன.
இத்தாலி XIX நூற்றாண்டுக்குள் ஒருங்கிணைக்கப்படுவதற்கு முன்பு, உச்சகட்டமாக வெவ்வேறு மாநிலங்களாக பிரிக்கப்பட்டிருந்தது மற்றும் பல கலாச்சார மற்றும் அரசியல் முகாக்களைப் பெற்றிருந்தது. இருப்பினும், இத்தாலியின் சின்னங்களை ரோம் பேரரசுகருதித் தொடர முடியும், இது நாட்டின் வரலையில் ஆழ்ந்த தடத்தை விட்டது. ரோம் பேரரசின் மிகுந்த அடையாளங்களில் ஒன்று ஆரேல் ஆகும், இது சக்தி மற்றும் அதிகாரத்தை பிரதிபலிக்கிறது. ஆரேல், களங்களின் ராணுவக் கொடியுகள், கட்டிடக்கலை மற்றும் சின்னங்களில் பயன்படுத்தப்பட்டது, இது போரின் மற்றும் அரசியல் சக்தியின் முக்கிய கூறாகும்.
ஆரேலுக்கு அப்பாற்பட, ரோமில் ராணுவ கொடிகளில் ஓலிவ் வன்கோல் ஆகியவற்றை அடிக்கடி புகாரளிக்கின்றன, இது வெற்றியை மற்றும் புகழையும் பிரதிபலிக்கின்றது. இந்த சின்னங்கள் இத்தாலியின் அரசு சின்னங்களை பாதிப்பாளர்கள் வேறு விதங்களில் காணப்படுகிறது மற்றும் மத்தியகாலத்தில் மற்றும் ரெனசான்சில் பலவாறு பயன்படுத்தப்பட்டன.
மத்தியகாலத்தில், இத்தாலி பல சுயாதீன மாநிலங்கள் மற்றும் நகரங்களாக உடைந்து பரவியதாக இருந்த போது, ஒவ்வொரு பிரதேசமும் பொதுவாக தனித்தன்மை கொண்ட சின்னங்களை வைத்திருந்தது. எடுத்துக்காட்டாக, வெனிஸ் தனது சின்னமாக சSaint மார்கின் விரிதுள்ள சிங்கம்யைப் பயன்படுத்தியது, மற்றும் பிளோரன்ஸ் - வெள்ளை பின்னணி மீது மஞ்சள் குறிச்சொல், இது பின்னர் பிளோரன்ச் குடியரசின் சின்னமாக மாறியது.
இந்தச் சின்னங்கள் ரெனசான்ஸ் காலத்தில் கற்றுக் கொள்ளப்பட்டன, இது இத்தாலி ஐரோப்பாவில் கலாச்சார மற்றும் அரசியல் மாற்றங்களுக்கு மையமாகுமாறு. மீடிசி போன்ற புகழ்பெற்ற குடும்பங்கள், ஃப்ளோரன்சில், மேலானதாவேல் மற்றும் மூறும் வெள்ளையான சின்னங்களை பயன்படுத்தின. இந்த காலத்தில், சின்னங்கள் அரசு மட்டுமல்ல, சமூக நடவடிக்கைகளிலும் முக்கிய பங்கு வகித்தன.
19ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் பாதியில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இத்தாலியின் ஒருங்கிணைப்பு முறை, நாட்டின் அரசு சின்னங்களின் வரலாற்றில் ஒரு மையமான தருணம் ஆகிறது. 1861ஆம் ஆண்டில் இத்தாலிய கில்லிய ஜெயிலுக்கு அழைக்கப்பட்டது, உடனே புதிய அரசாங்கச் சின்னங்கள் உருவாக்கப்படத் தேவையாகிறது, இது புதிய நாட்டினைப் பகிர்ந்துகொள்கிறது.
இத்தாலியின் முதல் தேசிய கிண்டி 1797ஆம் ஆண்டு Cispadania குடியரசில் அறிமுகம் செய்யப்பட்ட இரண்டு மல்லிகிதான் ஆகும், இது நபோலியன் போர்களின் காலத்தில் உருவான குடியரசாகும். இந்த கிண்டி பச்சை, வெள்ளை மற்றும் சிவப்பு நிறங்களில் இருந்தது, மேலும் இந்த நிறங்கள் உடனே இத்தாலியின் தேசிய கிண்டி உருவாகும். இந்த நிறங்களின் காட்சி பலதரப்பட்ட உருவாக்கங்களை உடைக்குமாறு இருந்தது, ஆனால் பல குழப்பங்களை பெற்று சுதந்திரம் மற்றும் சுயாதீனத்திற்கு வெளியே வருவதற்கான புரியமாக காட்சியாக வந்து பார்க்கப்பட்டது.
1861ஆம் ஆண்டு நாடு ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட பின், த்ரிகோலர் புதிய கில்லிய தேர்தல் என்பது மாறுபட்ட கோட்டினும் மாறுபட்டதாக ஒரு அரசு கிண்டியாக மாறியது. ஃபிரான்சின் திரிகோலருக்கும் மாறுபட்ட ஒரு குண்டுடன், இத்தாலிய கிண்டியில் பாரம்பரியமான பச்சைது ஹோஜ் மற்றும் மக்களை குறிக்கிறது எனக் கூறப்படுகிறது; வெள்ளை - விசுவாசம் மற்றும் அமைதியில், மற்றும் சிவப்பு - சுதந்திரம் மற்றும் சுயாதீனத்திற்கான போராட்டத்தில் உடற்காத்திருக்கும் இரத்தத்தை குறிக்கிறது. கிண்டி இத்தாலியின் ஒருங்கிணைப்பையும் சுயாதீனத்தைப் போராட்டத்தை தொடங்குகிறது.
இத்தாலியின் சின்னம் 1948ஆம் ஆண்டுவில் உருவானது, இது இத்தாலிய குடியரசின் நிலையான முன்னணி ஆகிறது. புதிய சின்னம் வைத்ஸெல் மற்றும் குடியரசுக்கு மாறிய சைக்கு ஒரு சின்னமாக உள்ளது. சின்னத்தின் முக்கிய உருப்பாடு நட்சத்திரம், இது குடியரசு மற்றும் அதன் பூர்விகம் அளிக்கப்படுகிறது. இந்த நட்சத்திரம் சாந்தியானது கீழ்ப்படிவாக்கம் மற்றும் ஒலிவாக்க கோப்பை தவறவிட்ட உள்ளத்தில் விபரம் காட்டின.
சின்னத்தின் மையத்தில் தொழில்நுட்பத்தை பிரதிபலிக்கும் ஒரு நிலையலிட்டு அமைந்துள்ளது, இது தொழில் மற்றும் உழைப்பு, மற்றும் உண்டியல் போன்ற அடையாளங்களில் உள்ள துணை நாட்டாக உள்ளது. இவை அமைந்ததும், கையியல் மற்றும் ஜோடி ஆகியவை உண்டியல், சமூகிசம் மற்றும் தொழிலாளர் இயக்கங்கள் உள்ளிட்ட உள்ள உடலைக் குறிக்கின்றன. இந்த உருப்படிகள் போதுதறிய முறைமைகளை எடுத்துக்கொள்கின்றன, இது உளவியல் மற்றும் அரசியல் மாற்றங்களை உங்கள் தூண்டியாளர்களாக இருந்தது.
இத்தாலியின் தேசிய கீதமாய் கூறப்படும் "மாசினி" (Inno di Mameli), 1847ஆம் ஆண்டில் எழுதப்பட்டது, மற்றும் இவ்வழியில் இத்தாலியின் சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைப்புக்கு ஒரு சின்னமாக தேர்வாகிறது. கருத்தினை வழங்கிய இலக்கியக்காரர் மிக்கெல் நொவாரோ விடைத்தான், மற்றும் வார்த்தைகள் - எழுத்தாளர் கோப்பிரேடோ மமேலி. இந்த கீதம் இத்தாலியர்களின் சுதந்திரம் மற்றும் தேசிய ஒருங்கிணைப்புக்கான வீழ்சியைக் கொண்டுள்ளது, இது இந்த கீதத்தின் மைய இசைதாக மாறியுள்ளது.
காலப்போக்கில், இத்தாலியின் கீதம் அதிகமாகப் பிரபலமடையத் தொடங்கியது, 1946ஆம் ஆண்டில் மாற்றவிட மாறி மானிடக்கொள்கை மாறுமானத்தை அதிகாரப்பூர்வமாகக் கொண்டது. இத்தாலியின் கீதத்திற்கு அதிகாரப்பூர்வமாக வார்த்தைகள் இல்லை, ஆனாலும் அதன் இசை மற்றும் பாணி நாட்டின் கலாச்சாரத்தில் ஆழமாக உள்ளன மற்றும் இது அரசியல் மற்றும் அரசு நிகழ்வுகள், விளையாட்டு நிகழ்வுகள் மற்றும் பிற செயல்முறைகளில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.
இத்தாலியின் சமகால அரசு சின்னங்கள், கிண்டி, சின்னம் மற்றும் கீதம், நாட்டின் ஒற்றுமை மற்றும் அடையாளத்தை கண்டுபிடிக்கின்றன, இது நாட்டின் கலாச்சார மற்றும் அரசியல் வாழ்வின் முக்கியப் பங்காகும். இவை இத்தாலியர்களை அவர்களின் நாட்டுக்கு மற்றும் அதற்கான சாதிக்க மேலும் ஆச்காரம் வழங்குகின்றனர், மேலும் இத்தாலி என்பவன் சிறந்த வரலாற்றின் கடுமையான, ஆனால் மிகுந்த வரலாற்றில் நோக்குதல் என்றும் நினைக்கின்றனர்.
மேலும், இத்தாலியின் அரசு சின்னங்கள் அதன் அரசியல் மற்றும் கலாச்சார வாழ்க்கைக்கு முக்கியமானது. எடுத்துக்காட்டாக, இத்தாலியின் கிண்டி, ஐக்கிய நாடுகள், ஐக்கிய اورப்பு மற்றும் பிற அமைப்புகளில், இத்தாலி உலகளாவிய பிரச்சினைகளில் கலந்துகொள்ளும் போது அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இத்தாலியின் அரசு சின்னங்களின் வரலாறு அதன் அரசியல், சமூக மற்றும் கலாச்சார வளர்ச்சியின் முக்கிய தருணங்களை பிரதிபலிக்கிறது. ரோம் காலம் முதல் தொடங்கி, வந்த நாட்களுக்கு இத்தாலியின் சின்னங்கள் தேசிய ஒருங்கிணைப்பைக் காக்கும் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. எதிர்காணல் மற்றும் சுதந்திரத்தின் மீதமுள்ள விடாது, இத்தாலி அதன் பண்பாட்டுக்கு மற்றும் அதன் சாதிக்கப்பட்ட பக்கத்தில் பெருமை மற்றும் வரலாற்றில் சிறந்த நிலசருகாறு செய்ய continues to bring together the nation, despite its rich regional diversity.