ऐतिहासिक विश्वकोश
मेक्षिको एक समृद्ध साहित्यिक वारसा आहे, ज्यामध्ये अशी कृत्ये आहेत ज्यांनी केवळ स्पॅनिशभाषिक जगावरच नाही तर जागतिक साहित्यावरही प्रभाव टाकला आहे. मेक्सikanischen साहित्य देशाच्या इतिहासाशी, सामाजिक समस्यांशी आणि अशा पौराणिक कथांसह सांस्कृतिक परंपरेशी खोलवर जोडलेले आहे, जे अनेक लेखकांसाठी प्रेरणास्त्रोत म्हणून कार्य करते. साहित्यकृतींमध्ये खरे वास्तव आणि कल्पना, तसेच पारंपरिक आणि आधुनिक प्रेरणा यांचा समावेश असतो, ज्यामुळे मेक्सिकन साहित्य जगातील सर्वात मनोहर आणि विविधतादार असून एक बनते.
कार्लोस फुंटेस एक प्रसिद्ध मेक्सिकन लेखक आहे, ज्यांच्या कृत्यांनी काळ, इतिहास, संस्कृती आणि राजकीय बदल यांचा अभ्यास केला आहे. "तुम्ही कुठे असाल तर" (1962) हा त्याच्या सर्वात प्रसिद्ध कादंब-यांपैकी एक आहे. या कृत्यात फुंटेस जादुई यथार्थतेसह मानवी स्वभाव आणि समाजाच्या गूढ विचारांनी त्याग केला आहे.
या कादंब-या व्यक्तिमत्वाच्या शोधाला समर्पित आहे आणि मेक्सिकन क्रांतीच्या थीमशी संबंधित आहे. यात स्मृती आणि इतिहासाच्या थीम दृश्यमान आहेत, तसेच त्या व्यक्तीच्या वैयक्तिक जीवनावर प्रभाव टाकतात. कादंब-याहींची भाषा उपमा आणि उपमा याने समृद्ध आहे, ज्यामुळे ती वाचनासाठी आकर्षक आणि बहुस्तरीय बनते. "तुम्ही कुठे असाल तर" स्पॅनिश भाषेतील XX शतकाच्या महत्त्वाच्या साहित्यकृत्यांपैकी एक बनला आणि मेक्सिकन साहित्याच्या नव्या युगाची सुरुवात केली.
जुआन रुल्फो च्या "पेद्रो पेरामो" (1955) कादंब-या मेक्सिकन साहित्यामधील सर्वात प्रभावशाली कृत्यांमध्ये एक आहे. ही कादंबरी जादुई यथार्थतेचा प्रतीक बनली आहे आणि लॅटिन अमेरिकन साहित्याच्या विकासावर महत्त्वाचा प्रभाव टाकला आहे. यात वास्तव आणि कल्पना यांची गुंफण आहे, जे एक रहस्यमय आणि अनवट विश्व निर्माण करते.
"पेद्रो पेरामो" ह्या कथा एका तरुणीची आहे, जी आपल्या वडिलांना, पेद्रो पेरामो, शोधण्यासाठी आपल्या गावी जाते, परंतु तिला केवळ मृत लोक आणि भुतं सापडतात. ही कादंबरी उपमा तत्वांचा वापर, एकटेपणावर लक्ष केंद्रित करणे आणि जीवनात स्वतःचे स्थान शोधण्याची समस्या प्रस्तुत करते. रुल्फो मेक्सिकन लोककथांचा आणि परंपरा यांचा उत्कृष्ट उपर्युक्त वापर करतो, ज्यामुळे अद्वितीय कृत्य निर्माण होते, ज्याला जागतिक साहित्याची क्लासिक मानली जाते.
नॉबेल साहित्य पुरस्कार विजेता ऑक्टाविओ पास आपल्या "एकलतेचा भूलभुलैया" (1950) कृत्यात मेक्सिकन आयडेंटिटी, सांस्कृतिक आणि सामाजिक अलगाव, तसेच आधुनिक समाजात एकटेपणाच्या समस्यांचा अभ्यास करतो. हे एक निबंध आहे, ज्यामध्ये लेखक मेक्सिकन आत्म्याच्या स्वभावाबद्दल विचार करतो आणि जागतिकीकरण आणि ऐतिहासिक बदलांच्या परिस्थितीत मेक्सिकन असणे म्हणजे काय.
पास वैयक्तिक अस्तित्व आणि सामाजिक स्थितीच्या प्रश्नांना स्पर्श करतो, ऐतिहासिक संदर्भ आणि राजकिय परस्थितीचा विश्लेषण करतो. "एकलतेचा भूलभुलैया" मेक्सिकोच्या मानसिकते आणि संस्कृतीच्या समजून घेण्यात आधारभूत कृत्य ठरले आहे, आणि आधुनिक लॅटिन अमेरिकन विचारांच्या विकासावर प्रभाव टाकला आहे.
मेक्सिकन साहित्यामध्ये मृत्यूचा विषय अनेक कृत्यांचा अविभाज्य भाग आहे. जुआन रुल्फो च्या "पेद्रो पेरामो" कादंबरी उदाहरण आहे, ज्यामध्ये मृत्यू, भूतं आणि आत्मा जिवंतांच्या जगात राहतात. हा विषय आणखी अनेक लेखकांमध्ये विकसित होत आहे, जसे की होसे रुइ लोपेझ, जो मृत्यू आणि परालोकच्या जगाचा वापर मानवी भयाची आणि जगाशी संबंधांचे अध्ययन करण्यासाठी करतो.
आध्यात्मिक मृत्यू आणि अंतर्गत द demon सशक्तीकरण, तसेच मृत्यूंच्या विचित्र भेटी - ही तत्वे आहेत ज्या मेक्सिको अद्याप आपल्या साहित्यामध्ये संशोधन करते. मृत्यूचा विषय देशाच्या संस्कृतीत खूप महत्त्वाचा आहे आणि अनेक साहित्यकृतींमध्ये आढळतो, ज्यामुळे पौराणिकता आणि जादुई यथार्थतेच्या अद्वितीय वातावरणाची निर्मिती होते.
सोफिया सेंटेनो आपल्या कृत्यांमध्ये मेक्सिकन संस्कृती आणि परंपरेचे महत्त्वाचे पैलू संबोधित करते, त्या महिला दृष्टिकोनातून आणि अनुभवातून संशोधन करते. तिच्या कृत्यात महिलांच्या हक्कांसाठी लढा आणि आधुनिक मेक्सिकन महिलांच्या जीवनावर पारंपरिक भूमिकांचा प्रभाव यांच्यावर विशेष ठसा आहे.
तिची कादंबरी "मेक्सिकन परंपरा" पितृसत्ताक मेक्सिकन कुटुंबात वाढलेल्या महिलांचे जीवन याबद्दल आहे. यात व्यक्तीगत स्वातंत्र्य आणि सांस्कृतिक मर्यादा यांची समस्या संशोधन करण्यात आले आहे, ज्यावेळी महिलांनी सामाजिक अपेक्षांच कडून मुक्त होण्याचा प्रयत्न केला. ही कादंबरी मेक्सिकन स्त्री साहित्याच्या विकासात महत्त्वाचा वाटा ठरला आहे आणि आधुनिक मेक्सिकन संस्कृतीत महिलांच्या भूमिकेसाठी चर्चा सुरू ठेवते.
जँ-पॉल मारी जेरेमी आपल्या कृत्यांमध्ये मेक्सिकन पौराणिक कथा आणि परंपरेत आधारित आहेत, त्यांना आधुनिक जीवनाच्या नजरातून पाहतात. त्याचे काम सांस्कृतिक पौराणिकतेवर केंद्रित आहे, जे वास्तवाशी गुंफलेले आहे, तसेच आधुनिक राजकारण आणि समाजाशी त्यांचे परस्परसंवाद आहेत.
त्याची पुस्तक "पौराणिकता आणि पौराणिक कथा" परंपरागत मेक्सिकन पौराणिक कथांचा अभ्यास करते आणि आधुनिक संस्कृतीवर त्यांचा प्रभाव, विशेषतः धर्म, कला आणि समाजिक-सांस्कृतिक परिवर्तनांच्या संदर्भात, देते. हे कृत्य दर्शवते की पौराणिकता मेक्सिकन समाजात कशी अस्तित्वात आहे आणि ती आधुनिक साहित्यिक प्रवाहांवर कशी प्रभावी आहे.
मेक्षिको, एक दीर्घ क्रांतिकारी बदलांच्या इतिहासाची जागा, याच्या इतिहासातील या महत्त्वपूर्ण पैलूवर समर्पित अनेक कृत्ये आहेत. 1910 ची क्रांती, देशाच्या जीवनातील महत्त्वपूर्ण घटना बनली, त्याने साहित्यामध्ये त्याचा ठसा सोडला आणि मार्कोस रेन आणि गिल्हेरमो काब्रेरा इन्फान्ते यांसारख्या लेखकांना प्रेरित केले.
त्या काळातील साहित्यामध्ये शेतक-यांच्या हक्कांसाठी संघर्ष, अत्याचारातून मुक्ती आणि नवीन समाजाची निर्मिती यांचे विषय सहसा चर्चा होते. या कृत्या, "मेक्सिकन क्रांती" काब्रेरा इन्फान्तेच्या, मेक्सिकन जनतेच्या कठीण आणि शौर्यपूर्ण संघर्षाबद्दल सांगतात, जो चांगल्या भविष्याची आकांक्षा चिन्हांकित करतो.
मेक्षिकी साहित्य चालू राहते आणि देशाच्या सांस्कृतिक जीवनात महत्त्वाची भूमिका बजावते. त्याचे समृद्धता आणि विविधता केवळ कलात्मक कृत्येच नाही, तर मेक्सिकन इतिहासाची, सामाजिक आणि सांस्कृतिक जीवनाची महत्त्वपूर्ण परावृत्तिया देखील दर्शवतात. मेक्सिकोतील प्रसिद्ध साहित्यकृत्या अद्याप प्रासंगिक आणि आवश्यक आहेत, आणि त्यांचा जागतिक साहित्य प्रक्रियेत प्रभाव किंचितही कमी करता येत नाही. जादुई यथार्थतेची, क्रांतिकारी कल्पनांची किंवा सांस्कृतिक पौराणिकतेची चर्चा असो, मेक्सिकन साहित्य बर्‍याच जगभरातील वाचकांना प्रेरित करते आणि आकर्षित करते.